-
- جامعیت: توجه به تمامی ابعاد شایستگی متضمن؛عملکرد، توسعه، رفتار.
-
- عینیت: ملحوظ نمودن نتایج فعالیتهای شغلی و دستاوردهای افراد در زمینههای توسعه و موفقیت های سازمانی.
-
- مشارکت منابع ارزشیابی چندگانه : استفاده از نظرات مقام مافوق، همکاران/زیردستان، ارباب رجوع (مشتریان) و فرد ارزشیابی شونده در فرایند ارزشیابی.
-
- افزایش قدرت تشخیص و تمیز فرمهای ارزشیابی: استفاده از مقیاس های سنجش متناسب با ماهیت هر یک از معیارهای ارزشیابی و گسترش دامنه امتیازات.
- ارتباط با سایر نظامهای مدیریت منابع انسانی: برقراری ارتباط منطقی بین نظام ارزشیابی کارکنان با نظامهای استخدامی، آموزش، ارتقاء و انتصاب.
فصل سوم : روش تحقیق
فصل سوم
روش تحقیق
مقدمه
روش تحقیق نشان دهنده چگونگی اجرای کار بوده و به اهداف تحقیق و نوع مسئله مورد بررسی وابسته است. در این فصل به بیان روش تحقیق به کار گرفته شده در این پژوهش و مهمترین عناوینی که در متدولوژی یک کار پژوهشی به آن اشاره میگردد، پرداخته می شود.به طور کلی روش تحقیق را می توان تحت عناوینی چون طرح تحقیق ، جامعه و نمونه آماری ، ابزار های جمع آوری داده ها و روش های آماری مورد استفاده و تجزیه و تحلیل داده ها تنظیم نمود.
هرگز نمی توان ادعا نمود و مطمئن بود که شناخت های به دست آمده حقیقت دارند زیرا زمینه شناخت مورد پژوهش نا محدود و اگاهی و روش های ما برای کشف حقیقت محدود هستند . حال اگر فرض بر این باشد که هدف فعالیت های پژوهشی حقیقت جویی است و پژوهش گران با صداقت به دنبال این هدف باشند، آنچه را که ایشان انجام میدهند و مییابند میتواند کوششی برای نزدیکی به حقیقت دانست.( رفیعی پور،۱۳۸۳).
اساس واقعی پژوهش علمی، تبیین رابطه میان متغیر ها است. یکی از روش های تعیین رابطه بین متغیر ها ، روش توصیفی است و شامل مجموعه روش هایی است که هدف از آن توصیف کردن شرایط یا پدیده ها ی مورد بررسی است. اجرای تحقیق توصیفی صرفا برای شناخت بیشتر شرایط موجود یا یاری دادن به فرایند تصمیم گیری میباشد (سرمند، ۱۳۸۰).
تحقیق حاضر به بررسی ارزیابی عملکرد کارکنان بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران با رویکرد نظام جدید ارزیابی عملکرد کارکنان دولت می پردازد.
نوع روش تحقیق
روش های تحقیق بر مبنای معیارهای مختلفی تقسیم بندی میشوند، از جمله ماهیت و هدف تحقیق، مسیر، زمان، اجرا و میزان ژرفایی. اینکه پژوهش مورد نظر به چه هدفی خواهد رسید و چه کاربردی خواهد داشت، و تا چه میزان تعمیمپذیر خواهد بود، میتواند تعیین کننده نوع پژوهش از نظر هدف باشد. پژوهش از نظر هدف را میتوان به پژوهش بنیادی، کاربردی و عملی تقسیم کرد. پژوهش بنیادی یا ناب به ساخت الگوهای نظری جهت تبیین پدیده ها می پردازد. پژوهش کاربردی به بررسی ساختهای نظری در بافتها و موقعیتهای عملی و واقعی می پردازد و به روش میانجامد. پژوهش عملی به بهره برداری عملی از یافته های نظری و کاربردی برمیگردد و به تکنیک یا فن میانجامد. از نظر نوع مسیر، پژوهشها به کیفی، توصیفی، آزمایشی، پیمایشی، برآوردی و ارزیابی، علّی-مقایسه ای، همبستگی، تاریخی و… تقسیم بندی میشوند. در پژوهش کیفی، پژوهشگران با مطالعه رفتار انسان در بافت طبیعی خود سروکار دارند و تلاش میکنند وجود پژوهشگر یا بافت پژوهشی بر رفتار طبیعی اثر نگذارد. همچنین تلاش می شود داده ها از دید آزمودنیها یا گروه های تحت مشاهده جمع آوری و بررسی شوند و سوگیریهای فکری و فرهنگی پژوهشگر در جمع آوری، تفسیر یا ارائه آن ها تاثیر نگذارد. پژوهش توصیفی به پدیدههایی می پردازد که به صورت طبیعی رخ می دهند و در آن هیچ دستکاری آزمایشی صورت نمیگیرد. در پژوهش آزمایشی، پژوهشگر یا آزمایشگر تلاش می کند محرک، رفتار یا شرایط محیطی و به طور کلی متغیرهای مستقل را به صورت دقیق و منظم دستکاری و اثر متغیرهای نامربوط را کنترل و سپس چگونگی تاثیر دستکاری خود بر تغییر وضعیت، رفتار آزمودنیها و به طور کلی متغیر وابسته را مشاهده نماید یا بسنجد. پیمایش[۵۱] پژوهشی است توصیفی-تبیینی، که بر اساس انتخاب نمونه ای تصادفی و معرف از افراد جامعه پژوهش و پاسخ آن ها به یک مجموعه پرسش با بهره گرفتن از پرسشنامه، نظرسنجی و یا روشهای دیگر به مطالعه وضع موجود اعم از نگرشها، عقیدهها، رفتارها و به طور کلی استخراج اطلاعات درباره شرایط زندگی و مقوله هایی که افراد را معین و متمایز میگردانند، می پردازد. از پیمایش میتوان برای آزمون تبیینها یا نظریه های پیشین و ابداع نظریه های جدید بهره جست. پژوهش برآوردی یا ارزیابی[۵۲]، پژوهشی است جهت جمع آوری اطلاعات تفصیلی از وضع موجود یا آنچه که هست به عنوان پایهای برای قضاوت یادآوری درباره ثمربخشی تصمیمهای گذشته و اتخاذ تصمیم برای آینده. روش علّی-مقایسه ای یا پس رویدادی[۵۳] روشی است که طی آن پژوهشگر با مقایسه گروه های متشکل، علتهای احتمالی تغییر در متغیر وابسته را مطالعه می کند. روش همبستگی[۵۴] که بیشتر آن را به عنوان یک روش تحلیلآماری می شناسند تا یک روش پژوهش، به سنجش رابطه بین دو یا چند متغیر می پردازد. از نظر زمان پژوهش، پژوهشها به انواع مقطعی[۵۵] و طولی[۵۶] تقسیم بندی میشوند. از لحاظ اجرا یا نحوه جمع آوری داده ها، پژوهشها به انواع میدانی، اسنادی و آزمایشگاهی تقسیم میشوند. نهایتاًً از لحاظ میزان ژرفایی نیز پژوهشها به دو گروه پنهانگر و ژرفانگر تقسیم میشوند. پژوهش پنهانگر، به صورت مقطعی انجام می شود، ابزار غالبا پرسشنامه و آزمون بوده و در آن با انتخاب نمونه، نتایج به کل جامعه قابل تعمیم میباشد و سعی می شود که به مسئله یا پرسشها یا فرضیه های مطرح شده پاسخ داده شود. این پژوهش ها بیشتر توصیفکننده وضع موجود و بیانکننده روابط میباشد. اما پژوهشهای ژرفانگر، معمولا به صورت طولی و دراز مدت انجام شده و روشها، بیشتر مشاهده و مصاحبه یا آزمایش بوده و هدف بیشتر شکافتن پدیده مورد نظر در عمق یا ژرفا میباشد. ناگفته نماند که این دو گروه پژوهش، در تقابل یا تعارض با هم نیستند و می توانند به عنوان مکمل هم به کار روند (ساروخانی،۱۳۸۷).