-
- تنظیم بیمهنامه های همشکل با درج شرایط عمومی در آن با سهلترین بیان ممکن.
-
-
- ایجاد مراکز برای تعلیم فنبیمه و بسط دادن اطلاعات فنی و تخصصی در میان بیمه گذاران و نمایندگان شرکتهای بیمه.
-
-
- انتشار نشریات تخصصی برای هرچه بیشتر شناساندن امر بیمه.
-
- مقدم قرار دادن شرایط خصوصی مورد مذاکره در بیمهنامه بر شرایط عمومی از قبل تعیین شده.
-
- حکمیت در حل و فصل اختلافات و دعاوی بیمهای.
- تفسیر شرایط مبهم بیمهنامه ها.
انتشار کتابچه راهنما، اجرای برنامه های تبلیغاتی تلویزیونی و رادیویی، راهنماییهای حقوقی و در صورت امکان تهیه متون قانونی برای تسهیل آیین دادرسی دعاوی بیمه در دادگاهها و تقلیل هزینه تمبر دادخواست و امثال آن ها، و تلاش در جهت بالا بردن سطح آگاهی جامعه نسبت به امور بیمه از طریق انتشار منظم آرای صادر شده در زمینه بیمه، انتشار گزارشهای ادواری درباره وضعیت بیمه و مؤسسات بیمهگر، الزام مؤسسات به تشکیل به موقع مجامع عمومی و انتشار عمومی ترازنامه و حساب سود و زیان، و ارزیابی کیفی آن ها، و … نمونه هایی از اقداماتی هستند که انجام آن ها در محدوده اختیارات و وظایف بیمه مرکزی در خصوص تعهدات اطلاعاتی این سازمان می تواند مفید باشد.[۱۹۸]
فصل سوم
مسئولیت نقض تعهدات اطلاعاتی در قرارداد بیمه و ضمانت اجراهای آن
در هر قراردادی هر یک از طرفین انتظار دارد طرف مقابل تعهدی را که بر عهده گرفته است، به درستی انجام دهد. اما همیشه این انتظار برآورده نمی شود. نقض تعهدات قراردادی به کرات اتفاق می افتد. این نقض تعهد گاه ناشی از عمد و بداندیشی شخص متعهد است که با گذشت زمان نفع شخصی خود را در نقض و عدم انجام تعهد میبیند، و گاه نیز ناشی از سهو و اشتباه متعهد میباشد.
متعهدی که به تعهد خود عمل نکند، در صورت احراز شرایط در مقابل متعهدله مسئولیت پیدا می کند. در نگاه اول انصاف حکم می کند که در صورت نقض تعهد، بتوان متعهد را به انجام عین تعهد ملزم نمود. در حقوق ایران مطابق قواعد عمومی قراردادها، در صورت عدم ایفای تعهد متعهدله ابتدا باید ایفای تعهد را مطالبه نماید و در صورت عدم انجام تعهد، با مراجعه به دادگاه تقاضای اجبار متعهد به انجام تعهد را نماید. در صورت عدم انجام تعهد از جانب متعهد، دادگاه می تواند به هزینه متعهد موجبات انجام آن عمل را از سوی شخص دیگری فراهم آورد و از حق فسخ به عنوان ضمانت اجرای نهایی میتوان نام برد.
با این وجود نظر به ماهیت خاص عقد بیمه و اوصاف و اصول خاص حاکم بر آن، شرایط ایجاد مسئولیت و ضمانت اجراهای ناظر بر نقض تعهدات اطلاعاتی اصولا از سلسله مراتب فوق تبعیت نمیکند. در این فصل به بررسی مسئولیت نقض تعهدات اطلاعاتی در قراردادهای بیمه و ضمانت اجراهای آن میپردازیم.
مبحث اول : تعریف مسئولیت مدنی و شرایط تحقق آن
یکی از دغدغه های مهم جوامع امروزی این است که چگونه روابط موجود در جامعه را با هم جمع کنند، به نحوی که هیچکس ولو در اعمال حق خود سبب زیان دیگری نشود. در راستای تحقق این هدف است که گفته می شود ضرر جبران نشده نباید در جامعه وجود داشته باشد. همانطورکه مسئولیت کیفری ضمانت اجرای مهمی در امور جزایی است، در حقوق خصوصی نیز مسئولیت مدنی به عنوان ضمانت اجرای تضمین حقوق افراد و تنظیم روابط اجتماعی امروزه به یکی از اهم مباحث حقوقی تبدیل شده است. بدون مسئولیت حقوق فاقد جنبه عینی است، چیزی که به حق بالقوه حالت فعلیت میبخشد، چیزی نیست جز مسئولیت مدنی.
گفتار اول : مفهوم مسئولیت مدنی
مسئولیت به معنای موظف بودن است. به کسی اختیار داده می شود که مسئولیتپذیر باشد، یعنی پاسخگوی چگونگی استفاده از اختیارات باشد. هرگاه شخصی متعهد به جبران خسارت وارده به دیگری باشد که این خسارت عرفا منسوب به او بوده در حالی که هیچ حق مشروعی در اضرار به غیر نداشته، مسئولیت مدنی خواهد داشت. درمعنای عام تفاوتی ندارد که منشا آن قراردادی باشد یا واقعه حقوقی یا حکم قانون. بنابرین میتوان مسئولیت مدنی را الزام به جبران کامل زیان وارده دانست تا زیاندیده حدیالمقدور وضع سابق یا نزدیک به آن را باز یابد.[۱۹۹]
گفتار دوم : شرایط عمومی تحقق مسئولیت
مطابق قواعد عمومی مسئولیت مدنی، برای احراز مسئولیت متعهد، در صورت احراز شرایط سهگانه میتوان شخص را مسئول جبران خسارت دانست. پس از بررسی عناصر مشترک مسئولیت، شرایط اختصاصی عقد بیمه مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
بند اول : ضرر
مهمترین هدف مسئولیت مدنی جبران خسارت زیاندیده است. به طور کلی نقص در مال، تفویت منفعت و لطمه به سلامتی و حیثیت، از دست دادن فرصت، ضرر ناشی از اعتماد، ضرر جمعی و عدم النفع را میتوان از اقسام ضرر دانست.[۲۰۰]
ضرر باید مستقیم، مسلم و جبران نشده باشد و مطالبه آن نیز مشروعیت داشته باشد. زیرا هر زیانی قابل جبران نیست و مسئولیت خوانده تنها در قبال زیان نارواست. هرگاه خوانده به وضعیتی لطمه زده باشد که از نظر قانونی رسمیت نداشته باشد، در قبال جبران آن مسئولیت نخواهد داشت. فعل زیان بار ممکن است به طور مستقیم به زیاندیده آسیب برساند یا اینکه ابتدا به کسی آسیب برساند و سپس زیان از او به دیگری بازتاب پیدا کند که میتوان آن را نوعی زیان غیر مستقیم دانست. در هر دو این حالات ضرر ممکن است مالی باشد یا معنوی. زیان مالی مستقیما با پول قابل ارزیابی است. زیان معنوی ناشی از آسیب به حقوق غیر مالی زیان دیده و یا آسیب به سلامت جسمانی است.[۲۰۱]
بند دوم : فعل زیان بار
دومین عنصر برای تحقق مسئولیت، فعل زیانبار است. بدون اینکه عملی از فرد سر بزند نمی توان او را مسئول قلمداد کرد. منظور فقط فعل مثبت نیست، چه بسا ترک فعل نیز موجب مسئولیت شود، درصورتی که یا خوانده قانونا موظف به آن بوده یا با اراده خود تعهد بر ترک آن کرده باشد. در هر مورد که از کاری به دیگری زیان برسد، مسئولیت مدنی ایجاد نمی شود، بلکه باید فعل زیانبار ناشایست بوده و اخلاق عمومی ورود زیان را بدون حق بداند.[۲۰۲]
در خصوص ضمان قهری نظری مطرح شده است که مسئولیت قهری بدون وجود فعل زیان بار نیز ممکن است محقق شود، زیرا وجود اصول و قواعد کلی مانع از پذیرفتن موارد استثنا نیست. پاسخ به این سوال منوط به این است که رکن دوم را فعل ضرری بدانیم یا تقصیر. اگر رکن دوم تقصیر خوانده باشد، غصب و اتلاف و مسئولیت مبتنی بر خطر، استثنا بر قاعده هستند و نیازی به تقصیر ندارند. اما اگر رکن دوم را فعل ضرری بدانیم، که این عبارت صحیحتر و جامعتراست، در الزامهای قهری نیز رکن دوم لازم است، ولو تقصیری در کار نباشد.[۲۰۳]
بند سوم : رابطه سببیت
اثبات ورود ضرر به زیاندیده و همچنین ارتکاب تقصیر یا وقوع فعلی از ناحیه خوانده، به تنهایی دعوای مسئولیت را توجیه نمیکند، باید احراز شود بین دو عامل ضرر و فعل زیانبار رابطه سببیت وجود دارد، یعنی ضرر از آن فعل ناشی شده است. استثنای قاعده، ید نامشروع است که در آن احراز یا عدم احراز رابطه سببیت در تحقق مسئولیت غاصبان بیتاثیر است.[۲۰۴]
مبحث دوم : شرایط خاص مسئولیت نقض تعهدات اطلاعاتی در قرارداد بیمه