ضعیف
۳
۱۵/۰
سالم
۱۷
۸۵/۰
جدول ۴-۱۷ : بررسی وضعیت سیستم ایمنی در مبتلایان به ولوواژینیت کاندیدایی
طبق نمودار ۴-۵ یافته های پژوهش نشان می دهد بیمارانی که از نظر وضعیت سیستم ایمنی بدون مشکل هستند ( ۷۰ % ) دارای فراوانی بیشتری نسبت به افراد دارای ضعیف هستند.
نمودار ۴-۵ : مقایسه درصدی وضعیت سیستم ایمنی در مبتلایان به ولوواژینیت کاندیدایی
فصل پنجم
بحث و نتیجه گیری
۵-۱ ) ارزیابی تعیین گونه های کاندیدا در مبتلایان به ولوواژینیت عود کنندکاندیدایی:
در این تحقیق برای تعیین گونه های کاندیدا در مبتلایان به ولوواژینیت عود کننده کاندیدایی از آزمایشات مختلف فنوتایپی و بیوشیمیایی و مولکولی استفاده شد. تشخیص های غیر مولکولی بر اساس آزمون های مورفولوژی و بیوشیمیایی عبارتند از : لوله زایا، بررسی پرگنه در محیط کروم آگار کاندیدا، مورفولوژی و بررسی ایجاد کلامیدوکونیدی در روی کورن میل آگار، رشد در دماهای ۴۲ و۴۵ درجه سانتی گراد، بررسی ایجاد کلامیدوکونیدی در کازئین آگار می باشد (۸).
( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
پناهی و همکاران، در سال ۱۳۸۸، با تعیین گونه های کاندیدا در مبتلایان به ولووواژینیت حاد و عود کننده کاندیدایی بر روی محیط کروم آگار مشاهده کردند کاندیدا آلبیکنس شایع ترین گونه جدا شده در هر دو گروه مبتلایان به عفونت حاد ( ۷/۸۲ % ) و عود کننده ( ۸/۵۷ % ) بود و شایع ترین گونه غیر آلبیکنس شناخته شده با روش کروم آگار کاندیدا کروزه ای بود (۸).
میرهندی و همکاران، در سال ۱۳۸۵، با شناسایی و تعیین فراوانی گونه های کاندیدا جدا شده از بیماران به روش کروم آگار کاندیدا مشاهده کردند بیشترین فراوانی مربوط به کاندیدا آلبیکنس ( ۵/۶۶ % ) ، و بعد از آن به ترتیب کاندیدا پاراپسیلوزیس (۶/۸ %)،کاندیدا تروپیکالیس (۲/۸ %) و کاندیدا گلابراتا ( ۱/۶ % ) بود (۳۰).
آقامیریان و همکاران، در سال ۱۳۸۶، عوامل ولوواژینیت کاندیدایی در مراجعین به مرکز درمانی قزوین را بررسی کردند. در این مطالعه از روش های مورفولوژی و بررسی ایجاد کلامیدوکونیدی در روی کورن میل آگار، بررسی پرگنه در محیط کروم آگار کاندیدا استفاده کرد و به این نتیجه رسید که کاندیدا آلبیکنس عامل اصلی ولوواژینیت کاندیدایی در بیماران بود (۳).
جمیلیان و همکاران، در سال ۱۳۸۵، فراوانی انواع ولوواژینیت کاندیدایی در زنان ۵۰-۱۵ سال غیر حامله مراجعه کننده به درمانگاه طالقانی و طب خصوصی در شهر اراک را با بهره گرفتن از لوله زایا، کورن میل آگار، توئین ۸۰ و تخمیر و جذب کربوهیدرات مورد بررسی قرار دادند (۱۱).
در مطالعه حاضر تمام نمونه های جدا شده از مبتلایان به ولوواژینیت عود کننده کاندیدایی با بهره گرفتن از روش های آزمایشگاهی ذکر شده، کاندیدا آلبیکنس بودند.
فلاحتی و همکاران، در سال ۱۳۸۸، در بررسی الگوی مقاومت دارویی در گونه های کاندیدایی جدا شده از بیماران مبتلا به واژینیت از ۱۵۰ نمونه مورد آزمایش، روی هم ۸۰ مورد واژینیت کاندیدایی بودند که عامل آن به ترتیب فراوانی عبارتند از کاندیداآلبیکنس، گلابراتا، پاراپسیلوزیس، کروزئی و گیلرموندی (۲۰).
محمودی راد و همکاران، در سال ۱۳۸۷، با بررسی شیوع گونه های کاندیدا در ولوواژینیت های کاندیدایی مراجعین به بیمارستان مهدیه در سال های ۸۷-۸۵ به این نتیجه رسیدند که شایع ترین عامل بیماری ولوواژینیت کاندیدایی راجعه و غیر راجعه کاندیدا آلبیکنس و سپس کاندیدا گلابراتا بود و هم چنین شایع ترین ترکیب مختلط عامل بیماری را نیز این دو گونه تشکیل داده بودند (۲۵).
جمیلیان و همکاران، در سال ۱۳۸۵، در بررسی فراوانی انواع ولوواژینیت کاندیدایی در زنان ۵۰-۱۵ سال غیر حامله، دریافتند کاندیدا آلبیکنس ۰۳/۴۲ درصد به خود اختصاص داده است. ۵۲/۲۹ درصد از گونه ها دابلینینسیس و ۷۵/۱۴ درصد گلابراتا بودند. و نتیجه گیری کردند که فراوانی گونه های غیر آلبیکنس رو به افزایش است (۱۱).
افسریان و همکاران، در سال ۱۳۸۵، در تعیین گونههای کاندیدای غیرآلبیکنس از نمونههای بالینی بیماران مبتلا به کاندیدیازیس با بهره گرفتن از روش های مختلف تشخیصی مشاهده کردند از ۳۰۴ کلنی مخمری جدا شده ، ۲۰۴ مورد کاندیدا آلبیکنس، ۱۰۰ مورد کاندیدهای غیر آلبیکنس بودند (۲).
مصداقی نیا و همکاران، در سال ۱۳۹۰، در بررسی فراوانی ولوواژینیت کاندیدایی و گونه های کاندیدایی جدا شده در زنان مراجعه کننده به مرکزتخصصی زنان کاشان مشاهده کردند کاندید ا آلبیکنس و پس از آن کاندیدا گلابراتا دارای بیشترین فراوانی بود و خارش شایع ترین علامت بالینی ( ۹/۸۲% ) در زنان با کشت مثبت بود (۲۷).
در تحقیق حاضر پس از بررسی پرسشنامه ها، مشخص شد شایع ترین علامت بالینی، ترشحات زیاد بود که ۵۵ % مبتلایان به ولوواژینیت کاندیدایی از آن رنج می بردند و پس از آن سوزش ( ۳۰% ) از علائم برجسته در گروه مورد مطالعه ذکر می شود.
همچنین در تحقیق حاضر برای اطمینان بیشتر در تعیین گونه های کاندیدا از روش های مولکولی هم چون PCR استفاده شد. تا با اطمینان بیشتر گونه های کاندیدا آلبیکنس را جدا کنیم و بقیه آزمایشات را بر روی آن انجام دهیم.
هاشمی و همکاران، در سال ۱۳۹۰، فراوانی مخمرهای کاندیدایی و غیر کاندیدایی در عفونت های قارچی مخمری در آزمایشگاه های تهران را با بهره گرفتن از روش های کروم آگار، کورن میل آگار، توئین ۸۰، کازئین آگار و نیز آزمایش بیوشیمیایی جذب قندها با بهره گرفتن از کیت Rapid yeast plus system و در نهایت نیز از روش مولکولی PCR-RTLP برای تشخیص استفاده کرد (۳۲).
میرهندی و همکاران، در سال ۱۳۹۰، با شناسایی گونه های کاندیدا در بیماران مبتلا به ولوواژینیت کاندیدایی در شهر کاشان با بهره گرفتن از روش PCR-RFLP مشاهده کردند گونه ی غالب جدا شده از نمونه های بالینی کاندیدا آلبیکنس (۲/۸۷ %) و به دنبال آن دو گونه ی گلابراتا (۱۲%) و کفایر (۷/۰%) بود (۲۹).
اسکندری و همکاران، در سال ۱۳۸۷، استفاده از روش PCR در شناسایی گونه های مهم بیماری زای کاندیدایی در مبتلایان به کاندیدیازیس حاد را انجام داد (۱).
اگرچه روش های فنوتایپی تا حدی ساده، آسان و کم هزینه هستند، ولی نتایج حاصل از آنها کلی و در بعضی موارد غیر قابل اطمینان هستند. از سوی دیگر استفاده از این روشها معمولاً زمان بر بوده و حصول نتایج کاذب مثبت یا منفی در آنها اجتناب ناپذیر است، به دلیل اینکه در این نوع بررسی امکان ایجاد Switching Phenotype در گونه های کاندیدایی وجود دارد. بنابراین روش های جدیدتر فنون مولکولی مورد توجه قرار گرفته است. البته روش های ژنوتایپی همیشه قابل اطمینان تر بوده اند. هر چند استفاده از این فنون نیازمند هزینه بیشتری نسبت به روش های فنوتایپی است ولی صحت، دقت و سرعت آنها غیر قابل انکار می باشد.
از دلایل مهم ایجاد بیماری واژینیت کاندیدایی عودکننده، حذف ناقص کاندیدا از واژن پس از درمان ضدقارچی است، هر چند ممکن است علایم بالینی والتهابات بیمار کم شود، اما ارگانیسم به تعداد کم در واژن میماند و منجر به ناقل شدن بیمار می گردد. هنگامی که شرایط هورمونی و فیزیولوژیک نرمال میزبان تغییر یابد، کلنیزاسیون ارگانیسم افزایش پیدا کرده و باعث بروز علایم بالینی جدید در فرد می گردد.
۵-۲ ) ارزیابی عملکرد ضد قارچی داروی فلوکونازول روی قارچ کاندیدا آلبیکنس :
این بررسی اثر ضد قارچی داروی فلوکونازول Flocunazol ) ( علیه کاندیدا آلبیکنس می باشد.
در این مطالعه به منظور تعیین حداقل غلظت مهار کننده از رشد MIC90 ) ( و حداقل غلظت قارچ کشی MFC ) ( داروی فلوکونازول روی قارچ کاندیدا آلبیکنس، از تکنیک رقیق سازی ( دیلوسیون )، به روش میکرودیلوسیون براث، و با ۴ بار تکرار استفاده شد. غلظت های داروی مورد استفاده در این روش :
۱۲۵ ، ۵/۶۲ ، ۲۵/۳۱ ، ۶۲/۱۵ ، ۸۱/۷ ، ۹۰/۳ ، ۹۵/۱ ، ۹۷/۰ ، ۴۸/۰ ، ۲۴/۰ میکروگرم در میلی لیتر تعیین گردید. مطابق تحقیق حاضر، در روش میکرودیلوسیون براث، رشد قارچی به طور کامل پس از ۴۸ ساعت انکوباسیون و مطابق با MFC حاصل از داروی مورد آزمایش، مهار گردید.
کشت های مجدد این موارد نیز منفی بود که مؤید اثرات قارچ کشی آنها روی سویه های قارچی کاندیدا آلبیکنس در غلظت های بدست آمده می باشد.
مهار رشد قارچی و قارچ کشی داروی مورد آزمایش در سویه های قارچی کاندیدا آلبیکنس یک فعالیت ضد قارچی وابسته به مقدار را نشان دادند.
مقدار MIC90 داروی فلوکونازول علیه سویه قارچ کاندیدا آلبیکنس ۲۵/۳۱ میکروگرم بر میکرولیتر می باشد و میزان MFC آن هم ۵/۶۲ میکروگرم بر میکرولیتر علیه سویه های قارچ کاندیدا آلبیکنس است.
رزاق پرست و همکاران، در سال ۱۳۸۷، تأثیر داروی ضدّ قارچی فلوکونازول را بر روی مخمرهای بیماریزا بررسی کردند و نتایج نشان داد که داروی مذکور از طریق وابسته به غلظت قادر به مهار رشد عوامل قارچی می باشند؛ به طوری که اثرات غلظت داروی فلوکونازول در محدوده μg/ml 256-03/0 برای کاندیدا آلبیکنس می باشد. و MIC90 برای کاندیدا آلبیکنس μg/ml 4 و MFC آن نیز μg/ml 256 به دست آمد (۱۳).
زرین فر و همکاران، در سال ۱۳۸۶، در تاثیر داروی فلوکونازول علیه ایزوله های کاندیدا آلبیکنس در شرایط In vitro و بررسی اثر غلظت های مختلف داروی فلوکونازول در محدوده μg/ml 2048-5/0 بر روی ایزوله های کاندیدا آلبیکنس نتیجه گرفتند MIC90 برای کاندیدا آلبیکنس μg/ml 4 و MFC آن نیز μg/ml 1024 بدست آمد (۱۴).
عمران و همکاران، در سال ۱۳۹۰، در شناسایی گونه های مولد کاندیدیازیس واژن در زنان مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان شهید رجائی تنکابن و تعیین حساسیت آنها به داروهای ضد قارچی، ۸۰% کاندیدا آلبیکنس و ۲۰% سایر کاندیداها را مشاهده کردند و همچنین میانگین MIC90 فلوکونازول برای گونه های آلبیکنس ۴/۲۱ میکروگرم/ میلی لیتر و برای گونه های غیر آلبیکنس ۲۷/۳۵ میکروگرم/ میلی لیتر می باشد. در مجموع گونه های غیر آلبیکنس در مقایسه با آلبیکنس در برابر داروهای فوق ازحساسیت بیشتری برخوردار بودند (۱۸).
Sobel و همکاران در سال ۲۰۰۳، مشاهده کردند که زنان مبتلا به واژینیت کاندیدایی دارای MIC فلوکونازول در ۹۶ درصد موارد کمتر از μg/ml 8 و در ۳۶ درصد موارد بیشتر از μg/ml 64 دارا بودند.
محمودی راد و همکاران، در سال ۱۳۸۸، در بررسی حساسیت گونه های کاندیدایی جدا شده از مبتلایان به ولوواژینیت کاندیدایی نسبت به چند داروی ضد قارچی مشاهده کردند کاندیدا آلبیکنس نسبت به چهار نوع داروی بررسی شده ( فلوکونازول، ایتراکونازول، میکونازول و فلوسیتوزین ) حساسیت قابل قبولی داشت ( >90% ) داشت (۲۶).
کریمان و همکاران، در سال ۱۳۸۱، در مقایسه تاثیر فلوکونازول در درمان ولوواژینیت کاندیدا آلبیکنس مشاهده کردند نتیجه درمان مثبت در گروه فلوکونازول ۱/۷۷% بود (۲۴).
امیر علی اکبری و همکاران، در سال ۱۳۹۲، با مقایسه ترکیب فلوکونازول و پروتکسین خوراکی با فلوکونازول در درمان کاندیدیاز ولوواژینال پرداختند و یافته ها نشان داد هر دو روش درمانی در بهبود شکایات یکسان عمل کرده اند ولی تأثیر فلوکونازول و پروتکسین بر سوزش ادرار بیشتر از فلوکونازول و دارونما بوده است. و نتیجه گرفتند درمان مکمل با گونه های پروبیوتیکی لاکتوباسیل، کارایی درمان کاندیدیاز ولوواژینال را افزایش می دهد (۶).
شهبازیان و همکاران، در سال ۱۳۸۵، با مقایسه اثر درمانی کلوتریمازول با فلوکونازول در ولوواژینیت کاندیدیایی نتیجه گیری کردند که پاسخ درمانی کلوتریمازول بیشتر از فلوکونازول می باشد ولی زمان پاسخ در گروه فلوکونازول سریع تر از کلوتریمازول می باشد. بنابراین توصیه می شود با توجه به پاسخ قابل توجه ( در ۸۶ درصد بیماران ) و سرعت بیشتر، بیماران با ولوواژینیت کاندیدیایی ابتدا تحت درمان با فلوکونازول خوراکی قرار گرفته و در صورت عدم پاسخ از داروهای موضعی استفاده گردد (۱۶).
نوروزی و همکاران، در سال ۱۳۹۲، حساسیت سویه های مختلف قارچ کاندیدا قبل و بعد از تابش اشعه اولتراویوله نسبت به فلوکونازول را مورد بررسی قرار دادند و یافته ها نشان داد بیشترین MIC قبل از تابش UV در استفاده از فلوکونازول با میزان بیش از μg/ml 128 مشاهده شد. به طوری که MIC فلوکونازول بعد از ۶۰ ثانیه تابش اشعه اولتراویوله بیش از μg/ml 0313/0 بود. و نتیجه گیری کردند اشعه UV باعث کاهش MIC سویه های قارچی کاندیدا نسبت به داروی فلوکونازول می گردد (۳۱).
فلاحتی و همکاران، در سال ۱۳۹۰، با مقایسه اثر ضد قارچی فلوکونازول به تنهایی و همراه با ذرات نانونقره بر روی کاندیداهای مولد ولوواژینیت مزمن کاندیدیایی مشاهده کردند فراوان ترین گونه جدا شده کاندیدا آلبیکنس و پس از آن گلابراتا بود و هم چنین یافته ها نشان داد که فلوکونازول در دامنه گسترده ای از غلظت، بین ۱۲۸-۴ میکروگرم درمیلی لیتر، قادر به مهار رشدگونه های کاندیدا می باشد.. هم چنین فعالیت ضد قارچی آن، همراه با نانوسیلور در مقایسه با کاربرد تنهایی آن افزایش داشت (۲۱).