یکی از اهداف اولیه فعالیت های سازمانی، نیل به اهداف با حداکثر کارایی میباشد. سازمان ها جهت نیل به اهداف خود از منابع مختلفی بهره می گیرند. مواد مصرفی، ملزومات، ماشین آلات و … ورودی های سیستم های سازمان های بازرگانی و صنعتی را تشکیل میدهند. این ورودی ها پس از تهیه و تدارک توسط واحد های خرید و تدارکات (با کارآترین روش، در بهترین نحو زمان مورد نیاز و با بهترین کیفیت نسبی در ارتباط با قیمت) ضروریست تا به بهترین نحو ممکن نیز در سازمان حفظ و نگهداری شوند (انواری رستمی، ۱۳۸۱).
زنجیره تامین کالا
فعالیت های نظیر برنامه ریزی عرضه و تقاضا، تهیه مواد، تولید و برنامه ریزی محصول، خدمت نگهداری کالا، کنترل موجودی، توزیع، تحویل و خدمت به مشتری که قبلا همگی در سطح شرکت انجام میشده اینک به سطح زنجیره عرضه انتقال پیدا کردهاست. افزایش رقابت در بازارهای جهانی و شدید شدن انتظارات مشتری باعث شده تا سازمان ها، زنجیره تأمین را با دقت بیشتری مورد بررسی قرار دهند. امروزه مؤسسهها با چالشها و فشارهای شدید بازار رقابتی شامل جهانیسازی، رقابت و همکاری، تنوع نیازهای مشتری و چرخه عمر کوتاه محصول روبرو هستند و زنجیره تأمین به عنوان یک اصل مهم مورد توجه قرارگرفته است (چن و همکاران[۱۱۱]، ۲۰۰۵).
زنجیره تامین بر تمام فعالیت های مرتبط با جریان و تبدیل کالاها از مرحله ماده خام (استخراج) تا تحویل به مصرفکننده نهایی و نیز جریان های اطلاعاتی مرتبط با آن ها مشتمل میشود. به طور کلی زنجیره تامین زنجیرهای است که همه فعالیت های مرتبط با جریان کالا و تبدیل مواد، از مرحله تهیه ماده اولیه تا مرحله تحویل کالای نهایی به مصرفکننده را شامل میشود. درباره جریان کالا دو جریان دیگر که یکی جریان اطلاعات و دیگری جریان منابع مالی و اعتبارات است نیز حضور دارد (لادون و لادون[۱۱۲]، ۲۰۰۲).
زنجیره تامین به فعالیت های یکپارچه پروسه تامین مواد، تبدیل آن ها به کالاهای واسطه و نهایی، توزیع کالا و تحویل آن به مشتریان نهایی اشاره دارد (هایزر و رندر[۱۱۳]، ۲۰۰۱).
یک زنجیره تأمین، شبکه ای از تسهیلات و گزینه های توزیعی است که به تدارک مواد، تبدیل این مواد به فرآورده های واسطه ای یا محصولات نهائی و توزیع این محصولات به مشتریان می پردازند (غضنفری، ۱۳۸۲).
تولید بهنگام جامع، به یک استراتژی یکپارچه زنجیره تامین اطلاق می شود که عناصر از قبل تعریف شده تولید، خرید و فروش بهنگام را با یک عامل مهم جدید یعنی اطلاعات بهنگام ترکیب میکند. کشف تاثیر مفهوم گسترده روی توانایی زنجیره تامین و عملکرد سازمانی، جالب و آموزنده خواهد بود. در اینجا ما تاثیر استراتژی تولید بهنگام جامع را در مفهوم زنجیره تامین بررسی میکنیم و مدلی را تجزیه و تحلیل میکنیم که تولید بهنگام جامع را به عنوان ساختار اصلی با استراتژی مدیریت زنجیره تامین به عنوان یک مرجع و توانایی زنجیره تامین و عملکرد سازمانی به عنوان نتایج کار ترکیب میکنند(گرین و همکاران[۱۱۴]، ۲۰۱۴).
مدیریت زنجیره تامین کالا (SCM[115])
تعاریف متنوعی از مدیریت زنجیره تامین کالا ارائه شده است:
مدیریت زنجیره تامین عبارت است از هدفی مبتنی بر تشریک مساعی، برای مرتبط کردن عملیات های تجاری فرا مؤسسه ای، تا نگرش مشترکی را در مورد فرصت بازار فراهم گردد. پس این یک مدیریت جامع است که میتواند از تامین منبع مواد خام تا خرید مشتری نهایی ادامه یابد (فرگوسن[۱۱۶]، ۲۰۰۰).
ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﺍﺧﻴﺮ، ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﮕﺮﻑ ﻭ ﻭﺳﻴﻌﻲ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﺳﺎﺯﻣان های ﻓﻌﺎﻝ ﺩﺭﻛﺴﺐ ﻭ ﻛﺎﺭ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﺎ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺷﺪﻥ ﺑﺎﺯﺍﺭﻫﺎ ﻭ ﻓﺷرﺩﮔﻲ ﺭﻭﺯﺍﻓﺰﻭﻥ ﺭﻗﺎﺑﺖ ﺩﺭ ﻓﻀﺎی ﺍﻗﺘﺼﺎﺩی ﺟﺪﻳﺪ، ﺳﺎﺯﻣﺎن ها ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺩﺭﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺍی ﺑﻘﺎء ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺯﺍﺭﻫﺎ، ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﻫﻤﮕﺎﻡ ﺑﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻭ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻛﻨﻨﺪ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﻲ ﺳﺎﺯﻣان ها ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺍی ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ، ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮﺩ ﺳﺮﻳﻊ ﻭ ﭼﺎﺑﻚ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺷﺒﻜﻪ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﻣﺤﺼﻮﻻﺗﺸﺎﻥ، ﺩﺍﺭﺍی ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ﺑﺎﻻ ﻭ ﺍﻧﻌﻄﺎﻑ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﻳﻦ ﻃﺮﺯ ﺗﻔﻜﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﻜﻞ ﮔﻴﺮی ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ “ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺯﻧﺠﻴﺮﻩ ﺗﺎﻣﻴﻦ” ﺩﺭ ﺳﺎل های ﺩﻫﻪ ﻗﺒﻞ ﮔﺸﺖ (ﻋﺒﺎﺳﻲﺭﺍﺋﻲ، ﻧﺨﻌﻲﻛﻤﺎﻝﺁﺑﺎﺩی، ۱۳۸۷).
مدیریت زنجیره تامین، یک رویکرد یکپارچه و منسجم فرآیندگرا، برای تهیه و تدارک، تولید و توزیع محصولات و خدمت به مشتریان (سعیدی کیا، ۱۳۷۹: ۱۰).
ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻣﻮﺛﺮ ﺯﻧﺠﻴﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺍﺻﻠﯽ ﺑﻘﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ (کویل[۱۱۷]، ۱۹۹۸). ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ، ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻣﻮﺛر ﺯﻧﺠﻴﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺑﺎﻋﺚ
“مدیریت زنجیره تامین یا عرضه”، رویکرد جدیدی است که در سال های اخیر بر مدیریت عملیات حاکم شده است. زنجیره تامین، شبکه ای از عوامل و مراکز است که وظایف تهیه و تدارک مواد خام، تبدیل آن ها به کالاهای واسطه ای و نهایی و توزیع کالاهای نهایی به مشتریان را انجام میدهد. یک زنجیره تامین شامل همه تسهیلات، امکانات، وظایف، کارها و فعالیت هایی می شود که در تولید و تحویل یک کالا یا خدمت، از تامین کنندگان مواد خام و اولیه در مراحل مختلف تا مشتریان نهایی، در گیر آن هستند.
این فرایند شامل برنامه ریزی برای تهیه مواد، تولید کالا یا ارائه خدمت، انبار کردن، کنترل موجودی، توزیع و تحویل به مشتری می شود. مدیریت زنجیره تامین همه این فعالیت ها را طوری هماهنگ میکند که مشتریان بتوانند کالاهایی با کیفیت بالا یا خدماتی قابل اطمینان، با حداقل هزینه به دست آورند.
در تحلیل سیستم های تولیدی، موضوع مدیریت لجستیک بخش فیزیکی زنجیره تامین را در بر میگیرد. این بخش که کلیه فعالیت های فیزیکی از مرحله تهیه ماده خام تا محصول نهایی از قبیل فعالیت های حمل و نقل، انبارداری، زمان بندی تولید و … را شامل می شود، بخش نسبتاً بزرگی از فعالیت های زنجیره تامین را به خود اختصاص میدهد. در واقع محدوده لجستیک تنها جریان مواد و کالا نیست، بلکه محور فعالیت های زنجیره تامین فعالیت های فیزیکی است که روابط و اطلاعات، ابزارهای پشتیبان آن برای بهبود عملیات و فعالیت ها هستند (کاظمی، ۱۳۸۹).
ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺯﻧﺠﻴﺮﻩ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑـﺎ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺳﻨﺘﻲ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺗﻚ ﺗﻚ ﺍﻋﻀﺎء ﻣﻲﭘﺮﺩﺍﺯﺩ ﺑﺮ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺗﻤﺮﻛﺰ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺭﺍﻩ ﺣل هاﻳﻲ ﺑﺮﺍی ﻛﺎﻫﺶ ﻫـﺮ ﭼـﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺳﻴﻜﻞ ﺗﺄﻣﻴﻦ، ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻭ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﻣﺤﺼﻮﻝ ﻭ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺍﻧﻌﻄﺎﻑ ﭘﺬﻳﺮی ﻭ مسئوﻟﻴﺖ ﭘﺬﻳﺮی ﺟﻬﺖ ﺍﺻﻼﺡ ﻓﺮآﻳﻨﺪﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻭ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﺤﺼﻮﻝ ﺟﺪﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﻴﺎﺯ ﻣﺸﺘﺮﻳﺎﻥ ﻛﻪ ﺩﺍﺋﻤﺎ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺍﺳﺖ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﻫﺪ. ﺑﺮﺍی ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎن ها ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺍﺗﺨﺎﺫ ﻭ ﺍﺟﺮﺍی ﺗﻜﻨﻮﻟﻮﮊی های ﺯﻧﺠﻴﺮﻩ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻭ سیستم های ﺍﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﺳﻌﻲ ﺩﺭ ﻛﺎﻫﺶ ﺳﻴﻜﻞ ﺯﻧﺠﻴﺮﻩ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻭ ﻳﻜﭙﺎﺭﭼﮕﻲ ﻓﺮﺁﻳﻨﺪﻫﺎی ﺧﻮﺩ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ (آلوارادو و هربرت[۱۱۸]، ۲۰۰۱).