یکی از متقاعد کننده ترین و تطابقی ترین و بزرگ ترین تحقیقات در مورد اثرات برنامه های مختلف برای دانش آموزان با استعداد تحقیق پیامدهای فراگیری در دانشگاه ویرجینیا[۹۹] بود(دلکورت و همکاران[۱۰۰]، ۱۹۹۴). این یک بررسی دو ساله از بیش از ۱۰۰۰ دانش آموز بود. تحقیق مذکور، دانش آموزان با استعداد شرکت کننده در برنامه های درون کلاسی را با دانش آموزان شرکت کننده در کلاس های گلچین شده و مجزا و مدارس خاص را مقایسه کرد. همچنین دانش آموز شرکت کننده در این برنامه ها را با دانش آموزان دارای توانمندی بسیار بالا که در برنامه های خاصی شرکت نکرده بودند مقایسه کرد و مقایسه دیگری را با دانش آموزان غیر با استعداد انجام داد.
( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
این تحقیق در چهار ایالت انجام گرفت جایی که آن ها دانش آموزان را در محیط های شهری، حومه شهری و روستایی، از جمله افرادی از جمعیت های «محروم از خدمات» مورد بررسی قرار دارند. اطلاعات مربوط به دانش آموزان، والدین ، معلمان در مورد متغیرهای پیشرفت تحصیلی، نگرش در قبال فرایند یادگیری، خود ادراکی[۱۰۱] انگیزش درونی/بیرونی، فعلیت های دانش آموزی، سازگاری رفتاری، و درجه بندی معلم از فراگیری، انگیزش و خلاقیت به دست آمد. آن اطلاعات در آغاز و در پایان دو سال پی در پی به دست آمد.
نتایج تحقیق نشان داد که دانش آموزان با استعداد که در برنامه های خاصی شرکت می کنند (مدارس خاص، کلاسهای مجزا، و برنامه های گلچین شده) از نظر تحصیلی بهتر از دانش آموزان با استعدادی بودند که در برنامه هایی این گونه شرکت نکردند. از نظر معیارهای پذیرش اجتماعی و معیارهای درونی در قبال معیارهای بیرونی موفقیت/شکست هیچ گونه تفاوتی دیده نشد. به علاوه، هیچ گونه تفاوتی بین چهار گروه از نظر بروز و شدت مشکلات رفتاری دیده نشد.
دانش آموزان مدارس خاص از بالاترین امتیازات در درجه بندی شان از کلاس درس به عنان دانش آموز محور گزارش کردند اما معلمان آن ها را از نظر خلاقیت، فراگیری و انگیزش کمتر درجه بندی کردند. دانش آموزان شرکت کننده در برنامه های کلاس های مجزا بالاترین سطح موفقیت تحصیلی را نشان دادند ولی همچنین پایین ترین سطوح ادراک، صلاحیت تحصیلی ترجیح وظایف و تکالیف چالش برانگیز، پذیرش از جانب هم سالان، انگیزش درونی و حداقل نگرش مثبت به فراگیری را نیز نشان دادند.
جالب توجه اینکه سطح موفقیت دانش آموزان آفریقایی–آمریکایی شرکت کننده در برنامه های مخصوص افراد با استعداد همچنین بالاتر از سطح متوسط ملی بود. به طور خلاصه، جدول یافته های دلکورت و همکاران (۱۹۹۴) برای این تز پذیرفته شده است و در جدول (۲-۲) نشان داده شده است.
جدول (۲-۲) مزایا و معایب برنامه های مختلف برای افراد با استعداد(دلکورت و همکاران، ۱۹۹۴، صفحه ۴۹)
| توضیح | اثرات مثبت | اثرت منفی | |
| مدارس خاص | تسهیلات خاص و برنامه های مربوط و افراد با استعداد. |
عدم تأثیر بر پیشرفت افراد غیربا استعداد درسطوح بالاتر پیشرفت. | محدودیت بودجه . رتبه بندی کمتر معلمان ازنظرخلاقیت، فراگیری و انگیزش. |
| همه در یک کلاس | برگزاری کلاس های خاص برای. دانش آموزان با استعداد. |
سطوح بالاتر پیشرفت. | اندازه ثبت نام درهرکلاس ممکن است زیاد باشد درک پایین ترتوان پژوهشی |
| مجزاسازی | دانش آموزان کلاسهای معمولی را جدا می کنند تا به جلسات زیر نظر متخصصان افراد با استعداد بروند. دسته بندی کوچکتر درکلاس از نظر توانایی. جلسات زمانبندی شده بعد از مدرسه آخرهفته برای افراد با استعداد. |
سطوح بالاتر پیشرفت الگوی جاری و مطرح . فراگیری را تسهیل می کند. فراهم کردن جمعی عمومی جهت یادگیری. |
انقطاع و گسستگی از کلاس های معمولی. کارایی زیر سوال است. موضوع مدیریت برای معلم ممکن است نیاز به کمک اضافی داشته باشد. محدودیت بودجه . ناسازگاری احتمالی با والدین/ دانش آموزان. |
| خوشه بندی | گردش/فعالیت های میدانی فقط برای افراد با استعداد. قرار دادن افراد با استعداد با همدیگر جهت فراهم کردن حمایت/ کمک متقابل. فراگیری دانش آموزان با استعداد را تسهیل می کند. |
فعالیت هدفمند برای حمایت از افراد با استعداد. |
