عرضه هر گونه سهام، سهم‍الشرکه، حق تقدم ناشی از سهام و سهم‍الشرکه و حقوق مالکانه مربوط به بنگاه‍های موضوع ماده «۸۶» قانون، پس از تصویب هیئت واگذاری.

انجام وظایف دبیرخانه هیئت واگذاری.

انجام سایر وظایفی که برای واگذاری سهام خصوصی‍سازی در چارچوب ‌برنامه‌های توسعه‍ای کشور و قانون و سایر قوانین و مقررات مربوط، به سازمان محول شده یا ‌می‌شود.

۲-۱۷-۲: عملکرد سازمان

با ابلاغ سیاست‌های کلی اصل (۴۴) قانون اساسی و تصویب قانون «اجرای سیاست‌های کلی اصل (۴۴) قانون اساسی»، و متعاقب آن تدوین دستورالعمل‌ها و آیین‌نامه‌های مرتبط با قانون مذبور، سازمان خصوصی­سازی اقدامات وسیع و گسترده‌ای را به منظور توسعه حضور بخش غیردولتی در عرصه فعالیت‌های اقتصادی و محدود نمودن حضور بخش دولتی در این عرصه و دادن فرصت بیشتر به دولت جهت انجام امور حاکمیتی، سیاست‌گذاری و نظارت به عمل آورد. اقدامات سالانه این سازمان متناسب با وظایف و اختیارات آن اغلب با عنوان گزارشات عملکرد سازمان خصوصی­سازی از طریق سایت این سازمان (www.ipo.ir) در اختیار عموم علاقه­مندان قرار ‌می‌گیرد.

۲-۱۸: نسبت های مالی

در زمره اقدامات مهمی که استفاده کنندگان صورت‌های مالی به منظور تسهیل در تصمیم گیری خود به آن توسل می جویند تجزیه و تحلیل صورت‌های مالی است تا بتوانند با توجه به تجزیه و تحلیل انجام شده به درک صریح و روشنی ‌در مورد واحد تجاری دست یابند.

تکنیکی که به نحو وسیعی در تجزیه و تحلیل صورت‌های مالی استفاده می شود تجزیه و تحلیل نسبتها است که ارتباطات اساسی بین اقلام مختلف صورت‌های مالی را به نحو روشنی نمودار می‌سازد. پس از محاسبه نسبت اقلام اساسی که بایستی انجام گیرد، یافتن استاندارد و شاخص مناسبی برای مقایسه است. به طور معمول چندین استاندارد مطرح می‌باشد یکی از استانداردهای از پیش تعیین شده بودجه ای، دیگری استانداردهای به دست آمده از اطلاعات تاریخی سنوات قبل واحد تجاری و یکی استانداردهای به دست آمده از اطلاعات تار یخی سنوات قبل واحد تجاری و یکی استانداردهای به دست آمده از واحدهای تجاری مشابه دیگر یا متوسط صنعت می‌باشد.(ایزدی نیا،۱۳۶۸)

نسبت ها با توجه به معیارهای موردنظر تصمیم گیرندگان معمولا بدین صورت گروه بندی می‌شوند: نسبت های نقدینگی، نسبت های فعالیت، نسبت های کارایی، نسبت های سودآوری.

اصولا هر قسم تجزیه و تحلیل نیازمند نوعی مقایسه است، مقایسه با استانداردهای صنعت مبین کارایی نسبی واحد تجاری و مدیریت آن می‌باشد. مقایسه با همکاران و رقبای اصلی نقاط قوت و ضعف را در قیاس با آنان مشهود می‌سازد.

در شرایطی که تبادل اطلاعات به ویژه اطلاعات مالی بین واحدهای مختلف وجود ندارد و استانداردهای مقایسه در دسترس نیست. یکی از معمول ترین روش های مقایسه، بررسی روند اطلاعات مالی دوره های مختلف می‌باشد. یعنی حداقل از طریق بررسی روند اقلام مهم صورت‌های مالی ‌در مورد توسعه یا افول وضعیت مالی و نتایج عملیاتی اظهار نظر نمود و دیدگاه کلی و جامعی ‌در مورد نحوه ارتباط عملکرد دوره جاری با سنوات قبل آن حاصل نمود.

۲-۱۹: نسبت های سودآوری

گروهی از نسبتها که با بهره گرفتن از اطلاعات صورتحساب سود و زیان محاسبه می‌شوند نسبت‌های سودآوری می‌باشند، در سال‌های اخیر با توجه به اهمیت و تاثیری که این صورتحساب در ارائه اطلاعات به سرمایه گذاران و مدیران دارد، این گروه از نسبتها اهمیت خاصی یافته است. تمامی نسبت‌های سودآوری، سود واحد تجاری (ارائه شده در صورتحساب سود و زیان) را با سایر اقلام صورتحساب ترازنامه در ارتباط قرار می‌دهند تا بدین طریق حقایقی را برای استفاده کننده فراهم نمایند.

تأکید بر نسبت های سودآوری به عنوان معیار ارزیابی کارایی مدیران به ویژه در شرایط کنونی کشور می توان گفت نسبت بازده فروش معیار مناسب تری برای ارزیابی فوق می‌باشد.

نسبت بازده فروش نسبتی است که با بهره گرفتن از اقلام صورتحساب سود و زیان محاسبه می شود و از لحاظ زمانی صورت و مخرج کسر مربوط به زمان جاری هستند. اگر با توجه به مسئله عوامل خارج از کنترل مدیریت (بهره و اقلام غیرمترقبه و …) از سود عملیاتی برای محاسبه نسبت استفاده شود. نتایج معقول تری به دست می‌آید. البته این پیشنهاد بدین معنا نیست که این ثبت فاقد هر گونه ضعفی است. (ایزدی نیا،۱۳۶۸)

۲-۲۰: کارایی

ما وقتی می گوییم یک ماشین کارا یا مؤثر است که بازده یا محصول آن بیشتر از نیرویی باشد که در آن مصرف شده است، هر چند کارایی کارمندان را نمی توان به سادگی یک ماشین اندازه گیری کرد ولی می توان کارایی کارآمدی افراد را در زمان ثابت یا با صرف انرژی مساوی با یکدیگر مقایسه نمود. فرضا از بین دو کارگر آن کسی که در زمان ثابت سریع تر از دیگری کار می‌کند، کارآمدتر است. همین طور کارایی سازمان را می شود از طریق محاسبه بازده عملیات یا منابع مصروف مورد سنجش قرار داد. ‌بنابرین‏ کارایی سازمان برابر است با نسبت بین بازده عملیات output و منابع مصروف input. کارایی عبارت است از تحقیق اهداف سازمان با کمترین هزینه. کارایی از نظر سازمان عبارت است از سیستمی با بیشترین و بالاترین بازده و کمترین هزینه.

کارایی از نظر مدیر عبارت است از دستیابی به هدف سازمان همراه با حداقل داده (منابع).

فلسفه کارایی مبتنی بر اصل «بهترین راه انجام کار»: یعنی راه صحیح انجام یک وظیفه می‌باشد. البته قالب موارد، بهترین راه نامعلوم است. اما طرفداران کارایی معتقدند باید کوشید تا ‌به این راه نزدیک شد.(سالاران،۱۳۷۲)

۲-۲۰-۱: کارایی سازمان های عمومی:

در مراحل اولیه توسعه، شرکت‌های دولتی نقش مهمی در آمادگی اقتصاد برای خیز اقتصادی بازی می‌کنند، در عین حال مشکلات هنگامی بروز می‌کند که مرحله خیز اقتصادی تحقق یافته است. اکنون کشورها توجه خود را بر ایجاد محیطی معطوف کرده‌اند که کارایی را تشویق کرده و سبب افزایش رقابت می شود. اما کارایی در بخش خصوصی بستگی به بخش دولتی دارد، نه تنها مالیات ها و هزینه ها و خط مشی های تنظیمی دیگر بلکه کمترین سطح هزینه های متوسط از لحاظ فنی ممکن است، هزینه های بالاتر به خاطر فقدان مدیریت مناسب همانند پیش نیازهای مدیریتی، بهره وری کم و کارکنان زیاد ناشی می شود.

توانایی مدیریت در رفتار تشخیصی که عدم کارایی را به پدید می آورد، بستگی به درجه رقابت و قدرت سهام‌داران در برابر مدیران دارد. پس، عدم کارایی وقتی شرایط انحصاری باشد تحت مالکیت عمومی و خصوصی امکان پذیر است.

۲-۲۰-۲: نقد کارایی در شرکت‌های دولتی: