عیب در طراحی علاوه بر اینکه در تمامی انواع کالاها می‌تواند مصداق داشته باشد، در کلیه نمونه های کالای دارای طراحی معیوب خود را نشان می‌دهد زیرا تمامی نمونه ها بر اساس یک طرح مشترک که معیوب است تولید می‌شوند. به عنوان مثال ممکن است طراحی سیستم ‌خنک کننده یک اتومبیل چنان باشد که در دمای قابل پیش‌بینی ماه‌های گرم سال، به درستی عمل نکند و موجب ورود خسارات جانی و مالی به مصرف‌کننده و حتی اشخاص ثالث شود در این صورت تمامی مصادیق این اتومبیل دارای چنین عیبی خواهند بود.

طراحی نادرست کالا سبب می‌شود کالاهای تولیدی بر اساس آن طرح، فاقد کارایی، کیفیت یا ایمنی مورد نظر و یا هر سه مورد بوده و در نتیجه احتمال ورود زیان در اثر طراحی معیوب وجود داشته باشد. البته کالاهایی را که «ذات آن‌ ها واجد خطر و واردکننده ضرر است و خطرناکی و مضر بودن آن‌ ها نیز مشهود است» Brown,1991,P.89)) نباید دارای عیب در طراحی دانست مانند دخانیات. همچنین اگر کالا «عملاً امکان ایمن‌تر ساخته شدن را نداشته باشد نقص طراحی وجود ندارد.» (Murray,1974,P.654) تشخیص امکان ایمن‌تر ساخته شدن کالا از طرق مختلفی امکان‌پذیر است. یکی از این راه‌ها، «یافتن کالای مشابهی است که طراحی ایمن‌تری دارد یا فاقد عیب مورد نظر است» (Phillips,1977,P.112) البته منوط به اینکه کالاها «به قدر کافی قابل مقایسه با یکدیگر»(Murray,1974,P.112) باشند. شیوه دیگر، اتکا به «گواهی متخصص برای اثبات امکان یا عدم امکان طراحی ایمن‌تر» (Phillips,1977,P.113) است. گواهی متخصص ممکن است در همه‌ پرونده های مربوط به عیب طراحی نیاز نباشد زیرا در مواردی ممکن است عیوب طراحی موجود در حدود اطلاع و علم عمومی باشد. «در دعوای فیپس علیه جنرال موتورز، دادگاه بیان داشت: شرایطی وجود دارد که چه به واسطه تولید و چه به واسطه طراحی ایجاد شده باشد هیچ­گاه نمی‌توان گفت که خطر معقولی را در بر می‌گیرند. ترمزهای یک خودروی جدید نباید به یک‌باره فرو رود یا پدال گاز بدون هشدار فرو رود؛ ‌بنابرین‏ یک ناظر غیرمتخصص نیز بر اساس علم و اطلاع عمومی صلاحیت انجام چنین تعیین و تشخیصی را دارد.» (Ibid)

امکان یا عدم امکان طراحی ایمن‌تر کالا باید با توجه به شرایط و امکانات علمی، فنی و اقتصادی زمان تولید کالا سنجیده شود. یکی از شکایات اصلی و عمده تولیدکنندگان آن است که مناسب و ایمن بودن کالاهای آن‌ ها به وسیله استانداردهای پس از ورود خسارت مورد قضاوت قرار می‌گیرد. با وجود این، به نقل از برخی نویسندگان، پاره‌ای از دادگاه‌ها این شرط را رعایت نکرده‌اند و در برخی دعاوی، تولیدکننده برای خطرهایی مسئول شناخته شده که هنگام طراحی از نظر علمی ناشناخته بوده است. (کاتوزیان،۱۳۹۰: ۱۴۶) در مواردی حتی ممکن است تولیدکننده خطرات ناشی از کالا را پیش‌بینی کند لیکن امکان پیش‌بینی با امکان طراحی ایمن‌تر دو موضوع متفاوت هستند که هر کدام باید در جای خود مورد توجه قرار گیرند. «در دعوای بروس علیه شرکت مارتین مارتیتا، دادگاه ادعای مسئولیت تولید­کننده­ هواپیما را به علت عدم طراحی صندلی مسافر که در طول سانحه در جای خود باقی بماند، نپذیرفت هر چند مدارک ثابت می‌کرد که طراحی و تولید چنین صندلی‌ای ۱۸ سال پس از تولید هواپیما امکان‌پذیر شده بود.» (Phillips,1977,P.116) امکان یا عدم امکان طراحی ایمن‌تر به لحاظ اقتصادی صرفاً منوط به شرایط اقتصادی تولیدکننده نیست. در اینجا تولیدکننده برای اثبات عدم امکان باید ثابت کند که در زمان تولید، میزان هزینه طراحی و تولید ایمن‌تر از میزان خطر بالقوه­ی کالا بیشتر بوده است.

در بحث امکان یا عدم امکان طراحی ایمن‌تر به لحاظ علمی و فنی نیز تولیدکننده علاوه بر اثبات عدم امکان طراحی و تولید ایمن‌تر باید ضرورت تولید کالا را نیز اثبات نماید. این ضرورت از طریق اثبات اینکه «منافع کالا بیش از خطرات احتمالی است» (Ibid,P.117) صورت می‌گیرد.

۴-۱-۲- عیب در ساخت و تولید کالا

عیب در مرحله­ ساخت و تولید کالا زمانی است که طراحی کالا صحیح، لیکن در اثر خطا در مرحله­ ساخت و تولید تمام یا برخی از نمونه های یک کالا، اعم از به‌کارگیری طرح و فرمول یا تهیه­ مواد اولیه یا ترکیب اجزا و مواد اولیه، کالای معیوب پا به عرصه نهد؛ ‌بنابرین‏ «عیوب تولیدی به عیوبی گفته می‌شود که در هنگام تولید، توزیع، بسته‌بندی و یا مصرف وجود داشته و کالا را از وضعیت اولیه که تولیدکننده قصد و نیت آن را در هنگام تولید داشته است، خارج کند، به‌ عنوان مثال کالاهایی که به صورت ناقص و معیوب تولید شود، کالاهایی که پس از تولید خسارت‌دیده و معیوب شود و یا کالاهایی که در اثر بسته‌بندی ناصحیح یا نامرغوب معیوب گردد.»(ابراهیمی لاریمی، ۱۳۸۶: ۲۴) به عبارت دیگر عیب در تولید و ساخت، عیب ناشی از روند ساخت کالا است به عنوان مثال اگر طراحی سیستم برق یک ماشین لباسشویی کاملاً صحیح و ایمن باشد لیکن در مرحله­ ساخت، سیم‌ها به گونه‌ای قرار گیرند که برق را به بدنه­ی ماشین لباسشویی انتقال دهند، این ماشین لباسشویی اگر چه از نظر طراحی سالم است لیکن به دلیل عیب در ساخت و تولید، معیوب است. همچنین اگر «در یک نوشابه در جریان خط تولید بیشتر از بقیه گاز داخل شود، عیب محسوب می‌شود زیرا سازنده به دلیل شغلی که دارد، بایستی دقیقاً خط تولید کالا را در حد لازم و منطقی کنترل کند.» (دیانی،۱۳۸۶: ۱۴۳)