پیدا کردن امکانات و محدودیت­های ایجاد شده از طریق اجرای طرح تجهیز و نوسازی.
۱ – ۵ - سؤالات پژوهش
سئوالاتی که در این تحقیق مورد بررسی قرار می­گیرد شامل موارد ذیل می­باشد:
مدیریت مطلوب مزرعه تا چه حد در پیشبرد طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالیکاری مؤثر می باشد ؟
کاهش هزینه تولید و افزایش درآمد کشاورزان تا چه حد در پیشبرد طرح تجهیز و نوسازی اراضی
شالیکاری مؤثر می باشد ؟
عدم تحویل به موقع زمین تا چه حد به عنوان عامل بازدارنده در اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالیکاری مؤثر می باشد ؟
عدم اطمینان از نقسیم عادلانه اراضی زمین تا چه حد به عنوان عامل بازدارنده در اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالیکاری مؤثر می باشد ؟
۱ -۶ - محدوده­ تحقیق
جامعه­ی آماری در نظر گرفته شده در این تحقیق، شامل کارشناسان کشاورزی ( رئیس ، معاونان فنی ،کارشناسان آب و خاک،مسؤل تولیدات گیاهی، مسؤلین مراکز خدمات ) و ناظرین برنج می­باشند و زمان اجرای طرح از سال ۱۳۹۱ لغایت ۱۳۹۲ در نظر گرفته شده است. از لحاظ محدوده موضوعی تحقیق درمورد عوامل پیش­برنده و بازدارنده تجهیز و نوسازی اراضی می باشد.
۱-۷- محدودیت تحقیق
آمار سطح زیر کشت اراضی شالیزاری در سطح کشور و همچنین شهرستان­ها بر­اساس آمار جهاد کشاورزی­ و برنامه و بودجه متفاوت بوده ولی سطح اجرایی طرح تجهیز و نوسازی اراضی براساس نقشه کاداستر مشخص و دقیق می­باشد. در ضمن به­ دلیل تعداد کم کارشناسان آب و خاک از سایرکارشناسان که آشنایی با این طرح داشته اند و ناظرین برنج که مستقیم و بر اساس قرارداد با جهاد کشاورزی در۸۰ هکتار از مزارع تجهیز شده، نظارت داشته اند استفاده گردیده است.
۱-۸- واژگان کلیدی
برنج، عوامل پیش­برنده، عوامل بازدارنده، شالیزار، جاده­های بین مزارع، تجهیز و نوسازی اراضی
فصل دوم
مرورمنابع
۲-۱- تاریخچه و اهمیت برنج
برنج دومین غذای اصلی اکثریت مردم جهان می باشد، که بیش از ۹۰ درصد آن در آسیا تولید و مصرف می­ شود. اهمیت مصرف برنج در جهان تا آنجاست که ۸۰ درصد کالری برای بیش از ۲ میلیارد نفر آسیایی و۳/۳۳ درصد کالری مورد نیاز میلیون­ها نفر در آمریکای لاتین و آفریقا را تولید می­ کند. برنج یکی از سه غذای اصلی مردم دنیا را تشکیل می­دهد آن­گونه که ۲۰ درصد انرژی و ۱۵ درصد پروتِِیین مصرفی انسان­ها را فراهم می­ کند. درحال حاضر برنج در بیش از ۵۰ کشور جهان در آسیا، آمریکای شمالی و جنوبی، اروپا، استرالیا و آفریقا کشت می­گردد، به­عبارتی در حدود ۹۵ درصد تولید برنج جهان در چین، هند و آسیای جنوب شرقی انجام می­گیرد و این محصول مهم­ترین منبع غذایی بیش از یک سوم جمعیت جهان می­باشد، بطوریکه بیش از ۹۰ درصد برنج تولیدی دنیا در آسیا که محل زندگی ۶۰ درصد جمعیت جهان می­باشد تولید و مصرف می­ شود. برنج درحال حاضر در عرض­های جغرافیایی ۵۰ درجه­ شمالی تا ۳۵ درجه­ جنوبی و تا ارتفاع ۲۴۰۰ متری کشت می­ شود. به موجب آمارهای موجود تقاضا برای مصرف برنج درکشور به علت افزایش جمعیت و تغییرات حاصله در رژیم غذائی مرتباً رو به افزایش بوده است، بنحوی که همه ساله برای تأمین نیازهای داخلی مقادیر قابل توجه برنج خارج از کشور وارد می­گردد، همچنین با توجه به سلیقه مصرف­ کنندگان ایرانی ارقام معرفی شده در ایران در صورتی مورد استقبال قرار می­گیرند که علاوه بر پرمحصول بودن دارای خصوصیات مطلوب از نظر کیفیت پخت نیز باشند.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

واژه «شلتوک» به دانه­ی برنج دارای پوست اطلاق می­گردد که از لغت هندی (chaLti) گرفته شده و در زبان انگلیسی به آن (Rice paddy) و به زبان هندی به آن (Arisi) گفته می­ شود. سابقه کشت برنج در ایران به پایان دوره ساسانیان رسیده و گسترش وسیع آن از قرن دهم میلادی به بعد صورت گرفته است. برخی نیز معتقدند شلتوک برای اولین بار در زمان خسرو انوشیروان از هند به ایران آورده شده است. و برخی دیگر نیز رونق کشت برنج را به پس از تسلط اعراب در ایران نسبت داده و عقیده دارند در دوره ساسانیان برنجکاری در ایران وجود نداشته است (زمانی،۱۳۸۴).
کشت برنج در ایران از اوایل قرن اول میلادی شروع شده است، اگرچه شلتوک در ایران، اوایل قرن اول میلادی کشت می­شده ولی گسترش آن در سطح وسیع به احتمال زیاد از قرن ۶ تا ۷ میلادی آغاز گردیده است (خدابنده،۱۳۶۹).
براساس آمارنامه­ی کشاورزی سال زراعی ۹۰-۱۳۸۹ دفتر آمار و فن­آوری اطلاعات وزارت جهاد کشاورزی، سطح انواع واریته­های شلتوک در کشور حدود ۵۷۴ هزار هکتار برآورد شده که استان مازندران با دارا بودن سهم ۳۸٫۵ درصدی از سطح برداشت اراضی زیرکشت برنج مقام نخست کشور را به­خود اختصاص داده است و استان گیلان نیز با برداشت ۳۱٫۲ درصد از اراضی شالی­کاری کشور در جایگاه دوم قرار گرفته است. این دو استان جمعاٌ ۶۹٫۷ درصد از سهم سطح برداشت انواع شلتوک کشور را دارا هستند.
استان­های خوزستان با سهم ۱۰٫۱ درصد، گلستان با سهم ۸٫۵ درصد و فارس با سهم ۵٫۵ درصد از کل سطح برداشت اراضی شالی­کاری کشور رتبه‌های سوم تا پنجم را دارا هستند و پنج استان: مازندران، گیلان، خوزستان، گلستان و فارس جمعاً ۹۳٫۸ درصد از سطح اراضی برنج­خیز کشور را به­خود اختصاص داده‌اند و سهم سایر استان­های برنج­خیز کشور ۶٫۲ درصد می­باشد. از بین استان­های برنج­خیز، کمترین سطح برداشت برنج متعلق به استان یزد با ۱۰ هکتار می­باشد. میانگین عملکرد انواع گونه­ های شلتوک کشور ۴۷۸۴٫۲ کیلوگرم در هکتار بوده است. استان­های آذربایجان­شرقی و کرمانشاه به­ترتیب با ۶۱۴۶٫۸ کیلوگرم و ۱۴۲۹٫۲ کیلوگرم بیشترین و کمترین عملکرد را به­خود اختصاص داده‌اند.
جدول (۲-۱) سطح زیرکشت و عملکرد شلتوک در واحد سطح تولید را در ایران نشان می­دهد.