1. 1. . عبادی، شیرین، تاریخچه و اسناد حقوق بشر در ایران، تهران، انتشارات روشنگران، چاپ اول، ۱۳۸۳، ص ۱۴۰ ↑

   

1. 1. . – Article 11-States Parties shall take all appropriate measures to eliminate discrimination against women in the field of employment in order to ensure, on a basis of equality of men and women ,the same rigths, ↑

1. 1. . قاضی(شریعت پناهی)، ابوالفضل، حقوق اساسی و نهادهای سیاسی، جلد اول، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۷۱، صص ۶۷۵ و۶۷۴ ↑

1. 1. . احمد رضا حسینی، «چالش‌های کنوانسیون رفع هر گونه تبعیض علیه زنان با قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران»، مجله رواق اندیشه، شماره ۴، ۱۳۸۷، ص ۱۰۰٫ ↑

1. 1. . Article 11©- … The right to promotion ↑

1. 1. . دفترامور زنان کشور، شاخص‌های اجتماعی، اقتصادی زنان در جمهوری اسلامی ایران، ص ۱۷۵ ↑

1. 1. . Writh. L. Wemen in Management, Ibid. p. 99 ↑

1. 1. . Article 11 (d) The right to equal remuneration, ↑

1. 1. . لیلا عنصری، «دستمزد برابر در ازای کار برابر»، مجله حقوق زنان، شماره ۲۵، ۱۳۸۴، ص ۲۵٫ ↑

1. 1. . Article 11-2 (d) To provide special protection to women during pregnancy in types of work proved to be harmfull to them ↑

1. 1. . موسوی، فضل الله، «بررسی تطبیقی شرایط کار زنان و نوجوانان در کشورهای ژاپن، کره جنوبی، هند، مصر، انگلستان و ایران»، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، ۱۳۸۳، شماره ۶۴، ص ۱۹۲ ↑

1. 1. . خمینی، روح‌اله، صحیفه‌ی نور، ج ۳، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان چاپ و انتشارات، ۱۳۶۹، ص ۸۲٫ ↑

1. 1. . همان، ج ۴، ص ۶۰٫ ↑

1. 1. . زمر، ۶٫ ↑

1. 1. . اعراف، ۱۸۹٫ ↑

1. 1. . بقره، ۲۲۸٫ ↑

1. 1. 1. . علامه در تفسیر المیزان می‌فرماید: آنچه عدالت اجتماعى اقتضا دارد و معناى تساوى را تفسیر مى‏کند این است که در اجتماع، هر صاحب حقى به حق خود برسد، و هر کس به قدر وسعش پیش برود، نه بیش از آن، پس تساوى بین افراد و بین طبقات تنها براى همین است که هر صاحب حقى، به حق خاص خود برسد، بدون این که حقى مزاحم حق دیگرى شود، و یا به انگیزه دشمنى و یا تحکم و زورگویى یا هر انگیزه دیگر به کلى مهمل و نا معلوم گذاشته شود، و یا صریحا باطل شود، و این همان است که جمله ی: و لهن مثل الذى علیهن بالمعروف و للرجال علیهن درجه…، به آن بیانى که گذشت، به آن اشاره مى‏کند، چون جمله‌ نامبرده در عین این که اختلاف طبیعى بین زنان و مردان را مى‏پذیرد، به تساوى حقوق آن دو نیز تصریح مى‏کند. (ترجمه‌ی المیزان، ج ۲، ص ۴۱۵)؛ برای اطلاع از دیدگاه‌های مفسران اهل سنت نگاه کنید به: اسماعیل بن عمر ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ج ۳، قم: مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی ، ۱۳۸۷، ص ۵۰۶؛ محمدرضا رشید، تفسیر المنار، ج ۲، مصر: مطبعه المنار، ۱۳۲۵ق، ص ۲۶۸ – ۲۹۷٫ ↑

   

1. 1. . پژوهش‌های قرآنی، ش ۲۵-۲۶، سال ۱۳۸۰، ص ۱۵۳٫ ↑

1. 1. . انعام، ۱۳۲٫ ↑

1. 1. . نساء، ۳۴٫ ↑

1. 1. . ابن منظور، لسان العرب، ج ۱۱، واژه‌ قوم. ↑

1. 1. . سعید الخواری، اقرب الموارد، واژه‌ قوم. ↑

1. 1. . محمد فخر رازی، تفسیر کبیر، ج ۱۰، تهران، نشر اساطیر، ۱۳۷۱، ص ۸۸٫ ↑

1. 1. . طباطبایی، محمدحسین، المیزان، (ترجمه فارسی)، ج ۴، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴، ص ۵۴۲٫ ↑

1. 1. . تفسیر نمونه، ج ۳، ص ۴۱۱- ۴۱۶٫ ↑

1. 1. . محمد فیض کاشانی، تفسیر شریف صافی، ج ۱، قم، نشر نوید اسلام، ۱۳۸۵، ص ۴۴۸٫ ↑

1. 1. . وسایل الشیعه، ج ۱۵، ص ۲۵۱٫ ↑

1. 1. . مواد ۸۸ و ۸۷ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۰. ↑

1. 1. . با توجه به مواد ۹۰، تبصره ۲ ماده ۸۷ و ماده ۲۲۷ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۰. ↑

1. 1. . افروز، مغزی، قانون جدید مجازات اسلامی و نابرابری‌های جنسیتی. ↑

1. 1. . شیخ طوسی النهایه، قواعد الاحکام، علامه حلی، ج ۳، ص ۵۹۴؛ ایضاح الفوائد، فخرالحققین، ج ۴، ص ۵۷۱؛ مجمع الفائده و البرهان، محقق اردبیلی، ج ۱۳، ص ۴۵۲؛ موطا مالک، ج ۲، ص ۸۵۴٫ ↑

1. 1. . ایرج گلدوزیان، محشای قانون مجازات اسلامی، چ سوم، مجد، ۱۳۸۳٫ ↑

1. 1. . http://www.yjc.ir ↑

1. 1. . ابراهیم انیس، المعجم الوسیط، محمد بندرریگی، تهران، انتشارات اسلامی، ۱۳۸۴، چاپ اول، ماده ر­ج­م. ↑

1. 1. . http://mehrkhane.com/ پایگاه تحلیلی خبری خانواده و زنان. ↑