همچنین یافته های این تحقیق نشان داد که در ویژگی های شخصیت و سبک رهبری تفاوت معنادار ی بین مربیان ورزش های انفرادی و اجتماعی دیده نشد.
یافته های این پژوهش با نتایج تحقیقات زیر همسو می باشد:
هنری برگ کنت^[۵۶] در سال ۲۰۰۳ پژوهشی انجام داد مبنی برعدم ارتباط سبک های رهبری مدیران مدارس مینه سوتا با انواع شخصیت.
اعتمادی نیا و بشارت در تحقیقی که در سال۲۰۱۰ انجام دادند به این نتیجه رسیدند که مهمترین ویژگی شخصیت برای مربیان ورزشی برونگرایی بالا و روان رنجور خویی(بی ثباتی) پایین می باشد. که در پژوهش حاضر این ویژگی دراکثر مربیان برجسته تر بود.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

جباری و همکاران در سال ۱۳۷۹ در تحقیقی با عنوان"برسی سبک رهبری، توانایی ها ونحوه عملکرد مربیان فوتبال باشگاههای دسته اول و دوم کشور” به این نتیجه رسیدند: بین وضعیت سبک رهبری انسان گرایی و سبک رهبری وظیفه گرایی با توانایی برقراری ارتباط وانتقال موثر پیام به بازیکنان ،مربیان دسته اول ودوم تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
خسروی زاده در سال ۱۳۷۵ در رابطه با رابطه سبک رهبری و ویژگیهای شخصیتی مدیران تربیت بدنی مؤسسات و مراکز آموزش عالی کشوربه این نتیجه رسید که بین سبک های رهبری انسانگرایی و وظیفه گرایی و ویژگی های شخصیتی درونگرایی،برونگرایی، باثباتی و بی ثباتی مدیران تربیت بدنی رابطه معناداری وجود ندارد.
محمود ابوالقاسمی در سال ۱۳۷۰ با پژوهشی تحت عنوان :بررسی رابطه شخصیت و شیوه مدیریت مدیران مدارس راهنمایی پسرانه تهران. به عدم ارتباط بین ویژگی های شخصیت (درونگرا و برونگرا) با سبک های رهبری پی برد.
نتایج تحقیقات زیر با نتایج این پژوهش همخوانی ندارد:
تحقیقات بورنزدر سال ۱۹۷۸ درباره خصوصیات شخصی و سبک رهبری مدیران مدارس که با بهره گرفتن از پرسشنامه کالیفرنیا وپرسشنامه سبک رهبری انجام شده بود ارتباط معناداری بین خصوصیات شخصی و سبک رهبری مربیان به دست آورد که این تحقیق با نتایج تحقیق حاضر مبنی بر عدم ارتباط ویژگی های شخصیتی مربیان ورزشی با سبک رهبری آنان همخوانی ندارد.
گلدبرگ(۱۹۹۰): مفهوم شخصیت از آن جهت برای مدیریت اهمیت دارد که نقش عمده ای در ادراک،ارزیابی و واکنش فرد دربرابر محیط داردو بر سبک رهبری وی اثر گذار است. گلدبرگ در این پژوهش شخصیت را مؤثر در اتخاذ سبک رهبری می داند که با نتایج تحقیق حاضر همخوانی ندارد.
لورامر(۲۰۰۹): ارتباط مربی با ورزشکاران و شخصیت مربیان در ورزش های تیمی و انفرادی متفاوت است اما در پژوهش حاضر هیچگونه ارتباطی بین ویژگی های شخصیت و سبک رهبری در بین مربیان ورزش های تیمی و انفرادی مشاهده نشد.
نادریان و جهرمی در پژوهش خود در سال ۱۳۸۶ به این نتیجه رسیدندویژگی شخصیتی برون گرایی مدیران ورزشی نیز با مهارتهای انسانی ارتباط معنادار دارد.ولی این ارتباط در پژوهش صورت گرفته بین هیچکدام از متغیر های ویژگی های شخصیت و سبک رهبری دیده نشد.
غفوریان در سال ۱۳۷۹ در پژوهش خود با عنوان بررسی رابطه شخصیت وسبک مدیریت مدیران دبیرستان های غیر انتفاعی دخترانه شهر تهران به این نتیجه رسید: ۱-بین شخصیت برون گرا ودرون گرا وسبک مدیریت مدیران تفاوت معنی داری وجود دارد.ولی این تفاوت در پژوهش حاضر دیده نشد.۲-سبک مدیریت مدیران برون گرا ،بیشتر رابطه مدار است.۳-بین روان رنجوری مدیران و سبک مدیریت آنان رابطه ای وجود ندارد.
زهرا خسروی در سال ۱۳۷۳ در تحقیق خود که در خصوص ارتباط بین ویژگی شخصیت و سبک رهبری مدیران بود به این نتیجه رسید بین ویژگی های شخصیت و سبک رهبری در مدیران مدارس راهنمایی شهر تهران ارتباط معنادار وجود دارد،ولی این ارتباط بین مربیان ورزشی دانشگاه های تهران دیده نشد.
نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد بین ویژگی های شخصیت و سبک رهبری مربیان ورزشی رابطه معنادار آماری وجود ندارد. محققانی مثل هنری برگ کنت ،هوک وساندرالی ،خسروی زاده ،غفوریان ،گوهری به نتایج مشابهی دست یافتند هرچند این محققان کار تحقیقی خود را روی مدیران انجام دادند و کار پژوهشی حاضر روی مربیان ورزشی صورت گرفته است.ممکن است محیط های پویای ورزشی که غیر قابل پیش بینی است با سازمانهای ورزشی که روال منظم خویش را طی می کنند متفاوت باشد و عوامل دیگری مؤثر بر اتخاذ سبک رهبری مربیان ورزشی باشد.
پژوهش هایی نیز وجود این رابطه را گزارش کردنده اند. بورنز در سال ۱۹۷۸به بررسی این رابطه در بین مدیران مدارس پرداخت وبه وجود رابطه بین ویژگی شخصیتی و سبک رهبری مدیران مدارس پی برد.البته شاید وجود این ارتباط به دلیل استفاده از ابزار های اندازه گیری متفاوت است وی برای این پژوهش از مقیاس هفت طبقه ای پرسشنامه روان شناسی کالیفرنیا و ده فاکتور رهبری که از طریق پرسشنامه رهبری بدست آمده بود استفاده کرد که با ابزارهای این پژوهش که پرسشنامه شخصیت آیزنگ و پرسشنامه سبک رهبری لوتاز است،متفاوت است.خسروی در سال۱۳۷۳این رابطه را بین مدیران مدارس راهنمایی دخترانه تهران انجام داد و به این نتیجه رسید که ارتباط معناداری بین این دو فاکتور وجود دارد.البته خسروی در پژوهش خود از پرسشنامه کتل استفاده کرده است و این تفاوت در نتایج شاید به دلیل استفاده از ابزارهای اندازه گیری متفاوت باشد.
با توجه به اینکه محققان پیشین(چلادورای و صالح،۱۹۸۰) درباره سبک رهبری مربیان ورزشی یه این نتیجه رسیدند که ویژگی های اعضا، ویژگی های موقعیت و ویژگی های رهبری می تواند برسبک رهبری مربیان ورزشی تأثیر گذار باشد. در این پژوهش تلاش شد ارتباط سبک رهبری با رفتارها و ویژگی های شخصیتی مربی سنجیده شود واز آنجا که رابطه آماری معناداری مشاهده نشد شاید در بین مربیان ورزشی عوامل دیگری مؤثر باشد.
در پژوهش دیگری که توسط (روناین،۲۰۰۴) در رابطه با ویژگی شخصیتی مربیان ورزشی و رضایتمندی ورزشکاران صورت گرفت به این نتیجه رسید که مربیانی که دارای سبک رهبری رابطه مدار هستند، رضایت بیشتر بازیکنان را به همراه دارند. در این تحقیق به این نتیجه رسیدیم که از نظر فراوانی بیشتر مربیان ورزش دارای ویژگی شخصیت برونگرا و باثبات هستند و در اتخاذ سبک رهبری رابطه مدار نمره های بالایی به دست آورده اند. برای درک بهتر این روابط در مربیان ورزش نیاز به پژوهش های دقیق تر و بیشتری می باشد.
(چلادوریاو صالح،۱۹۸۰) بهترین سبک رهبری را برای مربیان ورزش های قهرمانی سبک وظیفه گرا می داند و ویژگیهایی همچون قاطعیت،داشتن انرژی،عاشق ورزش بودن وتوانایی ایجاد ارتباط موثر با ورزشکاران را لازمه رهبری اثر بخش معرفی می کند. با توجه به بررسی ویژگی های شخصیت آیزنگ در میابیم که این صفات در ویژگی های برونگرایی و باثباتی دیده می شود که بیشترین درصد شرکت کنندگان در پژوهش حاضر دارای این ویژگی ها بودند.
در رابطه با سبک رهبری مربیان ورزش های تیمی و انفرادی نیز تحقیقاتی صورت گرفته است، ورزشکاران رشته های تیمی نسبت به ورزشکان رشته های فردی بیشتر نیاز به مربیانی دارند که دارای سبک رهبری رابطه مدار و در مقابل ورزشکاران رشته های فردی نسبت به ورزشکاران رشته تیمی بیشتر نیازمند به مربیانی با سبک رهبری وظیفه گرا هستند(اعتمادی نیا وبشارت،۲۰۱۰). رابطه بین مربی و ورزشکاردر ورزش های فردی جایی که ورزشکار به صورت فردی مسابقه می دهد(مثلا ژیمناستیک ، بدمینتون و بوکس) و هم در در ورزش های تیمی جایی که ورزشکار به عنوان بخشی از تیم مسابقه می دهد(مثلا فوتبال ، راگبی و هاکی) متفاوت است.در ورزش های فردی ارتباط رسمی تر ودر ورزش های تیمی این ارتباط صمیمانه تر شکل می گیرد (لورامر،۲۰۰۹). وابسته به دیگران بودن یکی از مهم ترین اصول اخلاقی یک ورزشکار رشته تیمی است در حالیکه خودمختاری از ویژگی های بارز در ورزش های انفرادی است و به ورزشکاران کمک می کند تا بر روی جلوگیری از محرک های محیطی تمرکز کنند و انگیزه پیروزی را فعال و تفویت می کند(کریمی و بشارت،۲۰۱۰). با توجه به پژوهش های فوق بهتر است مربیان ورزش های تیمی سبک رهبری رابطه گرا و مربیان ورزش های فردی بیشتر از سبک رهبری وظیفه گرا بهره جویند. هرچند لزوم تحقیقات بیشتری راجع به ویژگی های شخصیتی مربیان ورزش های تیمی و انفرادی احساس می شود. ولی در پژوهش فوق به دلیل اینکه ارتباطی بین ویژگی های شخصیت و سبک رهبری مربیان مشاهده نشد ،نمی توان آن را بین مربیان ورزش های تیمی و انفرادی مقایسه نمود.
هرچندکلیه تحقیقات صورت گرفته تا کنون در شرایط و با بهره گرفتن از ابزارهای اندازه گیری مختلف انجام گردیده ونتایج یکسانی بدست نیاورده اند،می توان گفت در محیط های پویای ورزشی برای موفقیت یک سبک رهبری باید به کلیه عوامل تأثیر گذار بر آن سبک توجه شود وتفاوت های فردی اعم از شخصی و شخصیتی باید مورد توجه واقع شود.
بطور کلی در این تحقیق،بین سبک های رهبری و خصوصیات شخصی مربیان (هم مربیان ورزش های تیمی و هم مربیان ورزش های انفرادی) رابطه معنادار آماری بدست نیامده است.این موضوع شاید به دلیل محدودیت های تحقیق در علوم رفتاری باشد که به نوعی نتایج حاصله را دستخوش تغییر ساخته باشد. علاوه بر این چون نتایج این پژوهش با نتایج تحقیقات دیگر همخوانی و بعضاً تفاوت داشته است،این نکته روشن می شود که در جامعه تحت بررسی،تحت شرایط و اوضاع مختلف و با توجه به ویژگی شخصیتی مربیان تیم های ورزشی دانشگاه،کاربرد سبک های رهبری تیم ها نیز متفاوت بوده است. این نتیجه می تواند با تئوری اقتضایی مدیریت که کارآیی و اثر بخشی هر سبک را با تغییر اوضاع و شرایط متغییر می دانند،ارتباط داده شود.لذا شناخت این تئوری ها جهت بکار گیری آنها در چگونگی رهبری تیم های ورزشی برای مربیان ورزشی اهمیت زیادی خواهد داشت.با توجه به یافته های این تحقیق تفاوت معناداری بین ویژگی های شخصیت و سبک رهبری مربیان ورزش های تیمی و انفرادی در دانشگاه های تهران دیده نشد. با توجه به یافته های این پژوهش مربیان ورزش های تیمی وانفرادی در سبک رهبری (رابطه گرا،وظیفه گرا و تلفیقی)تفاوتی با یکدیگر نداشتندو در ویژگی های شخصیتی در دو محور درونگرا و برونگرا و با ثبات وبی ثبات تفاوت معناداری بین مربیان ورزش های تیمی و انفرادی دیده نشد.
پیشنهاد های برخاسته از تحقیق
پیشنهاد می شود وزارت ورزش جهت ارتقاء سطح علمی مربیان و دستیابی به موفقیت های بیشتر تیم های ورزشی، اقدام به برگزاری دوره های آموزشی آشنایی با سبک های رهبری مربیان بپردازد.
پیشنهاد میشود برای مربیگری تیم های ورزشی انفرادی بیشتر از مربیانی که سبک رهبری وظیفه گرا دارند استفاده شود. زیرا دز این ورزش ها با توجه به نوع ورزش بازیکنان کمتر نیاز به بازخورد دارند و سبک وظیفه گرایی موفقیت بیشتری را برای این تیم ها به همراه دارد.
پیشنهاد می شود برای مربیگری تیم های اجتماعی بیشتر از مربیان رابطه گرا استفاده شود زیرا در این ورزش ها مربی و ورزشکاران در تعامل بیشتری با یکدیگر قرار دارندو جهت هماهنگ کردن تیم این سبک رهبری بیشتر می تواند موفقیت آمیز باشد.
برای انتصاب مربیان ورزشی بهره گیری از افراد دارای ویژگی های برون گرایی توصیه می شود. زیرا افراد برونگرا معمولا سریعتر خود را با موقعیت وقف می دهند و می توانند بنا بر موقعیت، در هر سه سبک رهبری(رابطه گرا،وظیفه گرا وتلفیقی) موفق عمل کنند.
پیشنهادات برای انجام تحقیقات آینده
پیشنهاد میشود این تحقیق در بین سایر مربیان ورزشی کشور مثل مربیان لیگ برتر و دسته یک و دسته دو مورد بررسی قرار گیرد.
با توجه به معنادار نبودن ارتباط بین سبک رهبری و ویژگی شخصیتی مربیان در این پژوهش ، پیشنهاد می شود ابزارهای دیگرسبک رهبری و ویژگی های شخصیت مورد استفاده قرار گیرد.
پیشنهاد می شود علاوه برویژگی های شخصیت مربیان ورزشی.تآثیر عواملی مثل ویژگی اعضا و ویزگی های موقعیت بر سبک رهبری بررسی شود
متغیر های دیگری که ممکن است سبک رهبری مربیان ورزشی را تحت تاثیر قرار دهند مانند سن،جنس،سطح تحصیلات،رشته ورزشی و… را مورد بررسی قرار دهند.
پیشنهاد می شود سبک رهبری و ویژگی شخصیت مربیان از دیدگاه ورزشکارانشان مورد بررسی قرار گیرد.
پرسشنامه آیزنگ
در این پرسشنامه ۵۷ سوال درباره رفتارها و احساسات مختلف داده شده است . پس از خواندن هر سوال اگر محتوای آن درباره شما درست است ، به آن پاسخ «بلی» و اگر محتوای سوال در مورد شما صدق نمی کند ، به آن پاسخ«خیر» بدهید . هیچ سوالی را بدون پاسخ نگذارید .
به تمام سوالات پاسخ دهید و وقت خود را روی سوال بخصوصی تلف نکنید . در این پرسشنامه پاسخ صحیح یا غلط وجود ندارد ، بلکه پاسخ شما به هر سوال باید نماینده اولین عکس العمل شما در برابر سوال باشد .
۱- شغلی را دوست دارید که در آن با اشخاص زیادی تماس و معاشرت داشته باشید ؟
۲ -بدون کمک و دلسوزی دوستان غالبا افسرده و غمگین هستید ؟
۳ - سرگرمی های دسته جمعی را به سرگرمی های انفرادی ترجیح می دهید ؟
۴ - فراموش کردن غصه ها و شکست های گذشته برای شما واقعا دشوار است ؟